انتخابات سال 88 با همه کارشکنی و حواشی سازی های فتنه گران می تواند بستر خوبی برای هنر مندانی که از وقایع سیاسی الهام می گیرند باشد.

«پایان نامه» ساخته کلاهداری به مقوله انتخابات 88 و فتنه گرانی که باعث اغتشاشات و کشته شدن برخی از هموطنان دارد می پردازد و سعی در نشان دادن دست های پشت پرده قتل ها و اغتشاشات به صورتی قابل درک برای تماشا چی دارد.

چند جوان دانشجو که برای تحویل دادن پایان نامه به استاد به دنبال ور می روند و به صورتی کاملا اتفاقی مسائلی را می فهمند که باعث می شود عده ای در صدد قتل آنها برآیند. از اینجا به بعد شاهد فیلمی اکشن هستیم که درگیری یک مامور اطلاعات و یک قاتل حرفه ای را بر سر جان این چهار جوان به تصویر می کشد.

دیالوگ ها تقریبا از هنگامی که خط اصلی فیلم برای تماشاچی مشخص می شود بسیار حالت شعاری می یابد و به صحبت های عادی افراد شباهت ندارد. فیلم از اکشن نسبتا قابل قبولی بهره مند است که می تواند نظر تماشا چی را جلب کند. البته این فیلم نیز از بسیاری از کاستی ها که دیگر تجربه های سینمای ایران برای ساخت فیلمی پر تحرک داشته اند بی نصیب نیست.

به هر حال باید به سازنده آن برای ساخت این فیلم که توانسته بود از هنگام شروع کار صدای بسیاری از کسانی را که سیاهی لشکر فتنه را تشکیل می دهند در آورد، تشکر کرد و به جسارت و روحیه انقلابی او برای ساخت چنین اثری تبریک گفت.

تاسف بار ترین نکته، برخورد عده ای از جمعیتی بود که در سالن همایش های برج میلاد به عنوا ن اصحاب رسانه و مهمانان ویژه در جشنواره حضور داشتند. این عده که حتی کوچک ترین صحنه های فیلم را طاقت نیاوردند و صداهایی که توسط آنان تولید می شد، سالن را بیشتر شبیه جنگل کرده بود مانع از این شدند که بسیاری از دوست داران واقعی سینما به تماشای این اثر بپردازند، و با نصیب اندکی که از شعور انسانی برده بودند شعور بقیه حاضران را به تمسخر گرفتند. به هرحال برای آنان ابراز تاسف کرده و به خاطر این توهین بزرگ به ساحت هنر به تمامی هنرمندان و هنر دوستان واقعی تسلیت می گویم.

به هر حال سازندگان فیلم «پایان نامه» می توانستند با به این موضوع مهم از دیدگاه اجتماعی بپردازند، که می توانست به صورت گشترده تر ابعاد نهفته این مسئله را برای جامعه مطرح کند و همچنین بستر مناست تری برای پرداختن به آن را برای سازندگان بوجود آورد